Charakterystyczna gotycka bryła Biblioteki Głównej jest częścią Bulwarów nad Słupią będących miejscem spacerów, spotkań i centrum wydarzeń kulturalnych Słupska.

Słupska książnica jest postrzegana jako miejsce wielu możliwości, otwarte i dostępne dla wszystkich, gdzie mieszkańcy mogą ciekawie i kreatywnie spędzić czas. Organizujemy spotkania autorskie, prelekcje, wykłady, warsztaty, konkursy, wystawy. Prowadzimy działania animujące czytelnictwo, kreujemy ofertę i odpowiadamy na potrzeby mieszkańców. Edukujemy również najmłodszych czytelników – organizujemy  lekcje biblioteczne dla przedszkoli i szkół. Nasze zbiory to ponad  200 tys. książek, filmów, audiobooków, płyt muzycznych, czasopism. Zapewniamy dostęp do nowości wydawniczych i chcemy promować ludzi związanych z książką. Wszystkie te działania mają kształtować zachowania czytelnicze i rozbudzać potrzeby kontaktu z książką. Tworzymy sferę kulturalną i społeczną współpracując z lokalnymi instytucjami, stowarzyszeniami, organizacjami.

Rys historyczny budynku, w którym dzisiaj znajduje się Miejska Biblioteka Publiczna

Pierwsze wzmianki o kościele św. Mikołaja w Słupsku pojawiają się w dokumentach z 1276 r. Prawdopodobnie istniał już przy lokacji miasta w 1265 r. jako kościół parafialny dla osadników niemieckich z Lubeki. Początki słupskiego klasztoru norbertanek sięgają roku 1281, kiedy książę Mściwój II nadaje siostrom kościół pw. Św. Mikołaja wraz z 4 wsiami. W 1310 r. Brandenburczycy nadają ponownie prawo lokacyjne dla miasta, a rok później (tj. 1311 r.) wydają oni przywilej dla słupskich norbertanek potwierdzający wcześniejsze nadania, a także nadając im nowe wsie.

W 1665 roku pożar miasta strawił kościół oraz klasztor. Odbudowy podjęto się w roku 1673. Prace obejmowały odbudowę budynków klasztornych oraz nakrycie dachem kościoła, z dalszych prac zrezygnowano. W tym stanie kościół przetrwał do 1737 r. kiedy postanowiono przystosować go do roli zboru garnizonowego. Lecz w 1740 roku został zamieniony na magazyn i wozownię. W latach 1759/1760 stacjonujący tu Rosjanie używali go jako cerkwi oraz miejsca kwaterunku.

Miasto otrzymało koncesję w 1770 roku na adaptację budynku na szkołę dla ubogich oraz w 1771 r. od władz kościelnych. W tym też roku położono kamień węgielny pod odbudowę. Przebudowa objęła podział wnętrza na 3 kondygnację i służył jako internat dla ubogich uczniów. Zlikwidowano także stożkowe zakończenie wieży widoczne na mapie Lubinusa z 1618 roku.

Rok 1819 r. to kolejna przebudowa budynku dla potrzeb szkolnictwa elementarnego, w duchu neogotyku i nadania kościołowi średniowiecznego wyglądu. W 1945 roku podczas pożaru starego miasta został także strawiony przez ogień dawny kościół św. Mikołaja oraz budynki klasztorne. Dopiero w 1965 roku rozpoczęto remont budowli. 10 września 1971 roku w dawnym budynku kościoła św. Mikołaja odbyło się uroczyste otwarcie gmachu Miejskiej Biblioteki Publicznej w Słupsku.

Sprawdź jak biblioteka wyglądała przed remontem, kliknij link poniżej: